Beton asfalt pürüzsüzdü. Etrafta mahallemizde görmeye alıştığımız ama Sydney’in bir çok diğer semtinde görmeyeceğimiz envayi çeşit tüketim malzemesi ambalajı kayarak uçuşuyordu..hafif rüzgarlıydı hava bugün.ikinci kattan daha da çok hissediliyordu rüzgar.
Lübnanlı göçmen yavaş yavaş, duvar dibinden köşeye doğru ilerlemekteydi. Hiç te acelesi yoktu.
Bugün Çarşambaydı ve işsizlik parası bankaya yatmıştı. Köşede bulunan araziyi çevreleyen karakol duvarının öbür yanındaki duvarın dibinden bir kadın geliyordu köşeye doğru. Belli ki alışverişe gidecek. Ağır ağır çekti tekerlekli sepetini.
Adam ve kadın ağır ağır köşeye yaklaşıyorlardı. Bir kaç saniye sonra yüz yüze geleceklerdi. Arap, kadından iki adım önce köşeyi buldu. Baktı ve kadını gördü. Yüzünde kadını görmekten hoşnutsuz bir ifade belirdi. Kadının önünden bir iki adım attı, döndü kansırdı ve geriye doğru tükürdü. Yeşil kansırık uçarak kadının ayakları dibine düştü. Kadın hafifçe yana kaçtı. Eliyle başörtüsünü düzeltti. Adama bakmadı. Hiç bir şey demedi. Adam yürüdü gitti. Kadın adamı ardı sıra yürüdü.
Ardı sıra yürüyen kadınla adamın karşısından bir Çin’li geliyordu. Aksak yürüyordu Çin’li. Felçli. Sol eli o kadar garip bir şekilde sallanıyorduki; tam apış arasının önünde bir salatalık tutuyormuş gibi yumulu el, bir ileri bir geri gidiyordu. Adam sanki mastrubasyon yapıyordu. Çin’li Lübnanlı’yı geçerken kadın kansırdı ve Çinlinin önüne doğru bir tükürük attı.
Federal Hükümetin neden bu Arap ve Türk göçmenin yoğun olduğu bölgeye çöp toplama merkezi yapmak istediğini düşündüm. Hak ediyormuyduk çöp toplama merkezinin buraya yapılmasını? Daldığım düşten telefonumun sesi uyandırdı. Karşı çatıdaki martılar şimdilik ordalardı. Kızıl kiremitlere sıçıyorlardı.
No comments:
Post a Comment
Thank You...Teşekkürler